Telemedycyna opiera się na dystrybucji usług i informacji zdrowotnych za pośrednictwem technologii elektronicznej i telekomunikacji. Umożliwia kontakt pacjentów i lekarzy na odległość, zapewniając podstawową opiekę, porady, przypomnienia, edukację i monitorowanie.
Obecność telemedycyny w świecie ochrony zdrowia nie jest niczym nowym. Jeszcze kilka lat temu oferowane przez nią możliwości były bagatelizowane, jednak pandemia COVID-19 pokazała, jak wiele korzyści może przynieść wprowadzenie jej do naszej codzienności.
Telemedycyna może być szczególnie przydatna dla osób mieszkających na odległych obszarach i w społecznościach o słabo rozwiniętej infrastrukturze. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uważa, że telezdrowie i telemedycyna mogą wypełnić lukę w opiece zdrowotnej w społecznościach o słabym finansowaniu, braku personelu i ograniczonym dostępie do opieki.
Ponadto do benefitów, które płyną z wprowadzenia elementów telemedycznych, zaliczamy zminimalizowanie liczby niepotrzebnych wizyt lekarskich, zmniejszenie czasu oczekiwania na konsultację z lekarzem oraz wydłużenie czasu bezpośredniego kontaktu lekarz-pacjent.
Mimo szerokiego zastosowania rozwiązań telemedycznych wciąż istnieją pola, które można w tej dziedzinie ulepszyć. WHO w listopadzie 2022 roku opublikowało skonsolidowany przewodnik wdrażania rozwiązań telemedycznych, który ma pomóc decydentom i świadczeniodawcom w dostarczaniu usług telemedycznych.
W przewodniku wymienione są możliwe do wprowadzenia rozwiązania telemedyczne:
- Synchroniczna i interaktywna opieka, która umożliwia kontakt kilku specjalistów lub ośrodków medycznych jednocześnie. Pozwala na uzyskanie pomocy diagnostycznej i terapeutycznej przez pacjentów, którzy w przeciwnym razie nie mieliby w odpowiednim czasie dostępu do opieki specjalistycznej.
- Telemonitoring, który pozwala pracownikom ochrony zdrowia na zdalne monitorowanie stanu chorego, przy użyciu technologii, takich jak urządzenia medyczne, aplikacje czy czujniki.
- Telekonsultacje, czyli wizyty świadczone na odległość.
- Teleekspertyzy stanowiące możliwość konsultacji swojego stanu zdrowia z wieloma specjalistami w tej samej dziedzinie.
- Tele-triage, który pozwala na szybkie podejmowanie decyzji w nagłych przypadkach poprzez transmisję parametrów zdrowotnych i zdalne konsultacje.
- Wsparcie psychologiczne prowadzone w formie teleporad lub przewodników.
Dokument stworzony przez WHO zawiera przegląd kluczowych działań, jakie należy podjąć lub rozważyć podczas wdrażania rozwiązań telemedycznych oraz wskazuje jak zoptymalizować płynące z nich korzyści. Opisany w nim został cały proces wprowadzania systemów telezdrowia od planowania, poprzez wdrażanie i tworzenie planów inwestycyjnych, aż do ich utrzymywania i korzystania ze wsparcia zewnętrznych instytucji.
Przewodnik dzieli zalecane strategie na trzy fazy: ocenę sytuacji, planowanie wdrożenia oraz monitorowanie, ocenę i stałe doskonalenie. Zalecenia na poszczególnych etapach obejmują między innymi przeprowadzenie analizy środowiska i obszaru działania systemu, umożliwienie nabycia odpowiednich kompetencji pracownikom, zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony pacjentom i pracownikom, ustalenie skutecznych i efektywnych schematów postępowania, inwestowanie w zaangażowanie pacjentów i pracę na rzecz równego traktowania wszystkich podopiecznych oraz określenie celów prowadzonej ewaluacji.
Zawarte w przewodniku informacje zostały oparte na zebranych przez WHO w ostatniej dekadzie danych, a także na doświadczeniach, jakie przyniosły zmagania z pandemią COVID-19. Praktyczne porady mają ułatwić i usprawnić działanie telemedycyny w krajach członkowskich WHO.
Z całą treścią przewodnika można zapoznać się tutaj: https://www.who.int/publications/i/item/9789240059184
